Φλεγμονές οφθαλμού και περιοφθαλμικής περιοχής

Ο οφθαλμός αλλά και η περιοφθαλμική περιοχή μπορεί να είναι θέσεις ανάπτυξης φλεγμονών που ανάλογα με το είδος τους διακρίνονται σε σηπτικές ή λοιμώδεις (δηλαδή προκαλούμενες από μικρόβια, ιούς ή μύκητες) και άσηπτες ή μη λοιμώδεις που προκαλούνται από διάφορα άλλα τοπικά ή συστηματικά νοσήματα. Ορισμένες φορές ιδιαίτερα στην περιοχή του οφθαλμικού κόγχου αναπτύσσονται φλεγμονώδεις μάζες, δηλαδή συσσωρεύσεις από κύτταρα φλεγμονής που προσομοιάζουν με όγκους και γι’ αυτό παλαιότερα χρησιμοποιήθηκες ο όρος «ψευδο-όγκος», ιδιαίτερα για τις ιδιοπαθείς τέτοιες καταστάσεις, όταν δηλαδή δεν συνδέονται με κάποιο συστηματικό νόσημα. Οι φλεγμονές που αφορούν τον οφθαλμικό βολβό επίσης διακρίνονται αιτιολογικά σε ιδιοπαθείς και δευτεροπαθείς (αυτές που συνδέονται με κάποιο άλλο νόσημα) και ανατομικά σε επιπεφυκίτιδες, επισκληρίτιδες, σκληρίτιδες και ραγοειδίτιδες. Για την διάγνωση μπορεί να απαιτηθεί συνεργασία μεταξύ οφθαλμιάτρων και ρευματολόγων ενώ θεραπευτικά κυρίαρχη θέση έχουν διάφορα τοπικά ή συστηματικά χορηγούμενα αντιφλεγμονώδη φάρμακα, είτε κορτικοειδή είτε μη κορτικοειδή. Ειδικά στην περίπτωση των φλεγμονωδών μαζών του κόγχου μπορεί να απαιτηθεί βιοψία για τον αποκλεισμό νεοπλασματικών καταστάσεων (όγκων) ενώ μπορεί θεραπευτικά να δοθεί και ακτινοθεραπεία σε σχετικά χαμηλές δόσεις.