Πτώση άνω βλεφάρου

Πρόκειται για κατάσταση όπου το άνω βλέφαρο καλύπτει πάνω από 1mm του ανώτερου κερατοειδή, δηλαδή βρίσκεται σε κατώτερη θέση σε σχέση με τη φυσιολογική σε συνθήκες ηρεμίας. Τα αίτια είναι μεταξύ άλλων ηλικιακή χαλάρωση των ιστών του άνω βλεφάρου, χρήση φακών επαφής που επίσης προκαλεί σταδιακά χαλάρωση στο άνω βλέφαρο, τραύματα ή χειρουργικές επεμβάσεις, νευρολογικές παθήσεις ή εμφάνιση με τη γέννηση (συγγενής πτώση άνω βλεφάρου). Στην τελευταία αυτή μορφή συνήθως η λειτουργικότητα του μυός που φυσιολογικά ανυψώνει το πάνω βλέφαρο (ανελκτήρας) είναι μειωμένη λόγω κακής διάπλασης του μυός. Αντιθέτως στις περισσότερες επίκτητες μορφές πτώσης άνω βλεφάρου η λειτουργικότητα αυτή είναι σχετικά ικανοποιητική. Αυτό σημαίνει ότι μπορεί κανείς να διορθώσει χειρουργικά πολλές μορφές επίκτητης πτώσης επεμβαίνοντας στον ανελκτήρα μέσω τομής στο δέρμα ή στο βλεννογόνο του άνω βλεφάρου (πρόσθια ή οπίσθια προσπέλαση, αντίστοιχα). Η επέμβαση αυτή, στην οποία τοποθετούνται ράμματα για την ενίσχυση της δράσης του ανελκτήρα, πραγματοποιείται συνήθως με τοπική αναισθησία, είναι σχετικά σύντομης διάρκειας και μπορεί να αφορά μόνον τον ένα ή και τους 2 οφθαλμούς. Αντιθέτως σε περιπτώσεις με μειωμένη λειτουργία ανελκτήρα δεν έχει νόημα η επέμβαση στο μυ αλλά απαιτείται ανάρτηση του πτωτικού βλεφάρου από το ομόπλευρο φρύδι με ειδικά ράμματα ώστε η άνοδος του φρυδιού να επιφέρει σε κάποιο βαθμό και άνοδο του βλεφάρου (frontalis sling). Η επέμβαση αυτή πραγματοποιείται συνήθως υπό γενική αναισθησία.

Η επέμβαση της πτώσης βλεφάρου μπορεί να συνδυαστεί με αφαίρεση και δέρματος ή και λίπους από το άνω βλέφαρο (βλεφαροπλαστική) σε περίπτωση που αυτό απαιτείται.